8 Nisan 2010 Perşembe

karalar bağlamak

Her kadın; bazı zamanlar tamami ile ya da her zaman biraz, zaman zaman öldükçe ve oldukça Amy'dir.




aşka olan inancımı boğazladılar bir gece, alacakaranlıkta.
gözü karalığımın, ellerini, kollarını, gözlerini bağladılar sen zaten gidiyor olduğunda.
zavallı anladığında, haykırarak ağladı, kemirgenlerin etlerini sıyırdığı anılarımızın başucunda.
insanlara güvenim; hali kalmamış, elden ayaktan düşmüş ihtiyar köpek!
mezarını kazdırdılar acımadan o haliyle.
sevgimin içtenliği henüz kim vurduya gitmemişti.
atıldı otoban kenarına, zanlı; biz!
kalabalık, organize bir çete.
kurduğum sevgi sözcükleri yıkıldı önce büyük bir gümbürtüyle. altında kaldı tüm anlamları.
umutların meczup oldu dediler sonra, hayallerim uzun zamandır çektiği sıtmadan titreyerek can verdiğinde.
beyaz gömlek giydirip tıktılar akıl hastanesine. bir haftaya kalmadan haberi geldi. asmış kendini kemerle.
katliam diye bahsederdi üçüncü sayfalar bu olup bitenden,
kendilerine sorulsa.
ağzına dayanmış 45likle bu mektubu bırakmıştı sabah uyanmalarımız,
gecenin bir karasında.
ışığa az kalmış rahmetsiz bir alacakaranlıktı kalbimi toprağa verdiğimizde.
sen ona dönüyordun; alaca,
ben, bizle kalan karaya; karanlığa.

Hiç yorum yok: